Page 36 - คำแปลอย่างไม่เป็นทางการ ความตกลงหุ้นส่วนทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาค (อาร์เซ็ป)

- คำ�แปลอย่�งไม่เป็นท�งก�ร -

2. โดยไม่ค้านึงถึงวรรค 1 ถ้าสินค้าอยู่ภายใต้เกณฑ์สัดส่วนมูลค่าการผลิตในภูมิภาค ข้อ 3.11: สินค้าหรือวัสดุที่ใช้ทดแทนกันได้
ให้น้ามูลค่าของอุปกรณ์ประกอบ อะไหล่ เครื่องมือ และคู่มือหรือเอกสารข้อมูลอื่น ๆ
ที่มากับตัวสินค้า มาพิจารณาแยกเป็นวัสดุที่ได้ถิ่นก้าเนิดหรือวัสดุที่ไม่ได้ถิ่นก้าเนิดตามแต่กรณี ในการก้าหนดว่า สินค้าหรือวัสดุที่ใช้ทดแทนกันได้เป็นสินค้าหรือวัสดุที่ได้ถิ่นก้าเนิดหรือไม่

ในการค้านวณสัดส่วนมูลค่าการผลิตในภูมิภาคของสินค้า โดยมีเงื่อนไขว่า จะกระท้าโดยการแยกสินค้าหรือวัสดุที่ใช้ทดแทนกันได้ ทางกายภาพ หรือ ในกรณีของที่ปะปนกัน
โดยการจัดการสินค้าคงคลัง ตามหลักการบัญชีที่ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปของภาคีผู้ส่งของออก
(เอ) อุปกรณ์ประกอบ อะไหล่ เครื่องมือ และคู่มือหรือเอกสารข้อมูลอื่น ๆ ที่มากับ และควรใช้วิธีการนั้นตลอดปีบัญชีนั้น
ตัวสินค้า ไม่ได้มีการแยกบัญชีราคาสินค้าต่างหากจากตัวสินค้านั้น และ
ข้อ 3.12: วัสดุที่ใช้ในการผลิต

(บี) ปริมาณและมูลค่าของ อุปกรณ์ประกอบ อะไหล่ เครื่องมือ และคู่มือหรือเอกสาร
ข้อมูลอื่น ๆ ที่มากับตัวสินค้า เป็นไปตามปกติทางการค้าของสินค้านั้น หากวัสดุที่ไม่ได้ถิ่นก้าเนิดผ่านการผลิตเพิ่มเติม โดยเป็นไปตามข้อก้าหนดของบทนี้ วัสดุนั้นจะถือว่า
เป็นวัสดุที่ได้ถิ่นก้าเนิด เมื่อมีการก้าหนดสถานะการได้ถิ่นก้าเนิดของสินค้าที่ต่อมาได้ผลิตขึ้น โดยไม่ค้านึงถึง

ข้อ 3.10: วัสดุทางอ้อม ว่าวัสดุนั้นถูกผลิตโดยผู้ผลิตสินค้านั้นหรือไม่

1. ให้ถือว่าวัสดุทางอ้อมเป็นวัสดุที่ได้ถิ่นก้าเนิดโดยไม่ค้านึงถึงสถานที่ผลิต และมูลค่าของวัสดุ ข้อ 3.13: หน่วยวัดคุณสมบัติ
ทางอ้อมนั้น ต้องคิดจากต้นทุนที่ได้บันทึกไว้ตามหลักการทางบัญชีอันเป็นที่ยอมรับทั่วไป

ในระบบบัญชีของผู้ผลิตสินค้า 1. หน่วยวัดคุณสมบัติส้าหรับบทนี้ให้ใช้กับสินค้าที่มีลักษณะเฉพาะ ซึ่งน้าไปพิจารณาในฐาน
เป็นหน่วยวัดพื้นฐาน เมื่อมีการก้าหนดพิกัดศุลกากรตามระบบฮาร์โมไนซ์
2. เพื่อความมุ่งประสงค์ของข้อนี้ “วัสดุทางอ้อม” หมายถึง สินค้าที่ใช้ในการผลิต การทดสอบ
หรือการตรวจสอบสินค้าอื่น ๆ แต่ไม่ได้รวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของสินค้านั้น หรือสินค้าที่ใช้ 2. เมื่อสินค้าประกอบด้วยสินค้าที่เหมือนกันจ้านวนหนึ่งและจ้าแนกอยู่ในประเภทพิกัดศุลกากร

ในการบ้ารุงรักษาอาคาร หรือการท้างานของอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้องกับการผลิตสินค้า ซึ่งรวมไปถึง เดียวกัน สินค้าแต่ละรายการต้องถูกน้ามาพิจารณาแยกแต่ละรายการว่าเป็นสินค้า
ที่ได้ถิ่นก้าเนิดหรือไม่
(เอ) เชื้อเพลิงและพลังงาน
ข้อ 3.14: การปฏิบัติต่อสินค้าเฉพาะรายการ

(บี) เครื่องมือ แม่พิมพ์ และแบบหล่อ
กลุ่มภาคีและรัฐผู้ลงนามทั้งหมดต้องหารือการปฏิบัติส้าหรับสินค้าเฉพาะรายการภายใต้บทนี้
(ซี) อะไหล่ และสินค้าที่ใช้ในการบ้ารุงรักษาอุปกรณ์และอาคาร เมื่อภาคีร้องขอและสรุปผลการหารือภายในสาม (3) ปีนับตั้งแต่วันที่เริ่มหารือ ซึ่งการปฏิบัติต่อสินค้า

เฉพาะรายการภายใต้บทนี้จะขึ้นอยู่กับข้อตกลงของภาคีทั้งหมด และรัฐผู้ลงนามทั้งหมดโดยฉันทามติ
(ดี) สารหล่อลื่น จาระบี สารประกอบ และวัสดุอื่น ๆ ที่ใช้ในการผลิตหรือใช้กับอุปกรณ์
และอาคาร ข้อ 3.15: การส่งมอบโดยตรง

(อี) ถุงมือ แว่นตา รองเท้า เสื้อผ้า และอุปกรณ์และวัสดุเพื่อความปลอดภัย 1. สินค้าที่ได้ถิ่นก้าเนิดจะยังคงมีสถานะได้ถิ่นก้าเนิดตามที่ก้าหนดไว้ในข้อ 3.2 (สินค้าที่ได้

ถิ่นก้าเนิด) หากเป็นไปตามเงื่อนไขดังต่อไปนี้
(เอฟ) อุปกรณ์ เครื่องมือ และวัสดุที่ใช้ส้าหรับการทดสอบหรือการตรวจสอบสินค้า
(เอ) สินค้าถูกขนส่งโดยตรงจากภาคีผู้ส่งของออกไปยังภาคีผู้น้าของเข้า หรือ

(จี) ตัวเร่งปฏิกิริยาและตัวท้าละลาย และ
(บี) สินค้าถูกขนส่งผ่านภาคีหนึ่งหรือมากกว่าที่ไม่ใช่ภาคีผู้ส่งของออกและภาคีผู้น้าของเข้า
(เอช) สินค้าอื่นใดที่ไม่รวมอยู่ในตัวสินค้า แต่ใช้ในการผลิตสินค้า โดยสามารถอธิบายได้ (ต่อไปในที่นี้จะเรียกว่า “ภาคีที่ไม่ใช่ภาคีผู้ส่งของออกประเทศแรก” ในข้อนี้)
อย่างสมเหตุผลว่า การใช้ดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของการผลิตนั้น หรือขนส่งผ่านประเทศที่มิได้เป็นภาคี โดยมีเงื่อนไข

3-9 3-10